Mijn wedergeboorte
Op haar zeventiende is Susan Schildkamp haar roeping ("mijn wedergeboorte") als beeldende kunstenares gaan volgen aan de Koninklijke Academie van Beeldende Kunst en de Vrije Academie, beide in Den Haag. Daarna heeft ze drie jaar tapijten ontworpen voor de Haagse architect Bas van Pelt en in haar eigen atelier geweven. Later heeft zij ontwerpen gemaakt voor De Munk Carpets. Nepalese vrouwen knoopten haar toen al kleurrijke ontwerpen en doen dat nog steeds. Susan heeft zich in de loop der jaren verder bekwaamd in uiteenlopende schilder- en tekentechnieken: acrylverf, gouache, krijt, potlood en tevens tempera. Ook lithograferen en beeldhouwen behoren tot haar kunstenaarschap. Daarbij heeft ze een eigen beeldtaal ontwikkeld om uit te drukken wat haar bezighoudt.

Haar leven is schilderen "Mijn taal is kleur"
Waar zij ook is, altijd schildert ze in haar hoofd. Haar leven is schilderen. "Mijn taal is kleur". Stemmingen hebben bepaalde kleuren. Ik zorg voor kleur op de muur bij mensen. Daar worden ze een beetje gelukkiger door." Haar leidraad is dat mensen de kracht hebben dramatische gebeurtenissen in hun leven een positieve wending te geven. Het volgende gedicht van Neeltje Maria Min is voor haar een belangrijke inspiratie. Gevoel staat centraal in haar werk. Haar schilderijen zijn sprankelend, levendig en uitbundig. De vrolijke werelden, door zon en maan bewaakt, lijken zich tussen realiteit en illusie te bevinden. Geabstraheerde menselijke figuren zweven daarbij tussen architectonische elementen. Haar inspiratiebronnen zijn haar eigen dromen, maar ook de natuur en diverse materialen en kleine 'vondsten' waarvan ze dan meestal een afdruk maakt. Van verroest niet meer gebruikt gereedschap dat sporen heeft van menselijke handelingen en emoties tot vondsten met een interessante vorm, kleur of geschiedenis. Bijvoorbeeld gemummificeerde schedeltjes, veren, haken en vooral schelpen. Dromen inspireren haar tot specifieke thema's van taferelen en personen in haar werk.

Geen schets maar direct op doek
Uniek in haar schildertechniek is het werken op een transparante plastic ondergrond. Daarop schetst ze niet eerst, maar brengt beelden direct op, bij voorkeur in acryl en tempera. Uitvoerige experimenten in het verleden hebben haar kleuren nu intens en helder gemaakt, wat sterk bijdraagt aan haar eigen stijl. Omdat Susan een vierkant als beeld van harmonie ziet, zijn veel van haar schilderijen in een vierkant gemaakt.

Een betere wereld; vertaald in kleuren en gevangen in lijnen
Susan schildert zichtbare en herkenbare gevoelens, die verwijzen naar een betere wereld. Een wereld die tegelijk ver weg en dichtbij is, en die alle tijden samen neemt: slapen, waken, droom en werkelijkheid. De werkelijkheid is teruggebracht tot de essentiële gevoelswaarde. Vertaald in kleuren en gevangen in lijnen is de gevoelswaarde, het enige dat telt. Gevoel gevat in lichtende vierkanten van verf als vensters op het geluk. Kijkers ervaren haar schilderijen als spiegels van hun eigen dromen en gevoelswereld.

auteur: Rob berends - september 2014